Onze Senso heeft inmiddels een behoorlijke leeftijd bereikt.Met het verstrijken van de jaren valt het me op dat de scherpe kantjes er behoorlijk af zijn,vroeger een zeer karaktervolle gepassioneerde en geharde jachthond,nu nog steeds thuis de roedelleider,echter wel een vrij tolerante.Vooral Nino ,hondsbrutaal,kan een potje bij hem breken,en mag zelf op hem liggen,iets dat hij vroeger absoluut niet getolereerd zou hebben.Ook met logeer honden is hij een stuk makkelijker,hij doet gewoon net of ze niet bestaan.Ook een manier .Tijdens de wandelingen kan hij nog steeds mee,echter hij is stokdoof,waardoor we hem wel wat beter in de gaten moeten gaan houden.In het gebied,waar ik bijna dagelijks loop,is het vossenbestand,zoals bijna overal behoorlijk uitgebreid,in zijn jonge jaren,zijn er nog al eens wat "Reintjes "gesneuveld,door de aanwezigheid van Senso.Wild werd ie van die vossen !! Nu kijkt ie ernaar en denkt ie,ach,ik krijg ze toch niet meer te pakken,laat maar lopen.Echter vanmorgen zag ik plots alleen de achterkant van Senso,de rest zat onder de grond,en druk dat ie het had,ik kijken,want op roepen reageerd ie toch niet,had ie dus een vos aan zijn staart te pakken.Dus ondanks de ouderdom is zijn jachtpassie nog niet verdwenen,echter hij wil er niet teveel moeite voor moeten doen.Ook katten moeten nog steeds erg oppassen,al achtervolgd hij ze niet meer.Hoop dat als de pup zijn intrede doet hij een lieve leerzame oude opa zal zijn,waar wij hopelijk nog lang van mogen genieten.
Komende tijd word druk met kraam visites,Spinones,viszla,s en whippets,heerlijk dat kleine spul.
